Szczeciński Cmentarz Centralny – największa nekropolia w kraju i trzecia pod względem wielkości w Europie

Centralny Cmentarz w Szczecinie jest największym miejscem pochówku na terenie Polski oraz trzecim co do rozmiarów w całej Europie. Od momentu jego otwarcia, spoczywa tu ponad 300 tysięcy osób, a samo miejsce rozciąga się na obszarze przekraczającym 172 hektary. Najbardziej charakterystycznymi cechami szczecińskiej nekropolii są jej „parkowy” wygląd oraz nadzwyczajna różnorodność gatunkowa roślinności.

Potrzeba stworzenia cmentarza komunalnego pojawiła się pod koniec XIX wieku, kiedy to zaczęła rosnąć liczba mieszkańców miasta oraz intensywność jego rozwoju. W 1899 roku władze Szczecina podjęły decyzję o założeniu nowej nekropolii na gruntach, które dotychczas służyły jako tereny rolnicze. Projekt cmentarza powstał dzięki pracom szczecińskiego architekta Wilhelma Meyer-Schwartau, który jest również twórcą takich obiektów jak tarasy i muzeum znajdujące się przy Wałach Chrobrego. Z kolei pierwszym dyrektorem cmentarza i współtwórcą jego zielonych przestrzeni był Georg Hannig, wybitny ogrodnik.

Oficjalne otwarcie Centralnego Cmentarza w Szczecinie miało miejsce 6 grudnia 1901 roku. W początkowym okresie jego funkcjonowania powstały takie obiekty jak główna brama, kaplica czy kostnica. Do roku 1918 miejsce spoczynku na tej nekropolii znalazło 57 tysięcy osób. Z upływem lat cmentarz systematycznie rozbudowywano.